Projekt 10.01.2012 – wersja ostateczna
Ustawa
z dnia……………………….
o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin oraz niektórych innych ustaw
Art. 1. W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w dziale II po rozdziale 1 dodaje się rozdziały 1a i 1b w brzmieniu:
„Rozdział 1a
Emerytura żołnierzy powołanych do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2012 r.
Art.18a. 1. Żołnierzowi powołanemu po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2012 r. do zawodowej służby wojskowej lub służby kandydackiej emerytura przysługuje na zasadach i w wysokości określonych w niniejszym rozdziale.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do żołnierza:
1) pełniącego służbę kandydacką w dniu 1 stycznia 2013 r., w przypadku powołania do zawodowej służby wojskowej bezpośrednio po ukończeniu służby kandydackiej;
2) powołanego do zawodowej służby wojskowej po dniu 31 grudnia 2012 r., jeżeli przed tym powołaniem pełnił służbę w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej, do której został powołany przed dniem 1 stycznia 2013 r.
Art.18b. 1. Emerytura przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który w dniu zwolnienia posiada ukończone 55 lat życia i co najmniej 25 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim.
2. Do okresów służby wojskowej, od których jest uzależnione nabycie prawa do emerytury nie zalicza się okresu, o którym mowa w art. 20 ust. 1a ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
3. Jako równorzędne ze służbą wojskową traktuje się okresy służby uwzględniane przy ustalaniu prawa do emerytury policyjnej.
4. Do wysługi emerytalnej zalicza się również okresy pozbawienia wolności i odbywania kary pozbawienia wolności oraz kary aresztu wojskowego, w przypadku gdy żołnierz został uniewinniony albo postępowanie karne zostało umorzone, w tym również warunkowo, a także okresy, w czasie których żołnierz nie pełnił służby wskutek wymierzonej mu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej – jeżeli następnie została ona uchylona.
Art.18c. Do okresów służby, od których jest uzależnione nabycie prawa do emerytury lub dalszych okresów służby, za które wzrasta podstawa wymiaru emerytury, zalicza się okres urlopu wychowawczego, udzielonego w trakcie pełnienia służby, w wymiarze łącznym nie większym niż 3 lata.
Art.18d. 1. Żołnierz, który w dniu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej osiągnął staż służby 25 lat, ale nie osiągnął wieku 55 lat życia, nabywa prawo do emerytury w dniu osiągnięcia tego wieku, w przypadku gdy zwolnienie ze służby nastąpiło z przyczyn określonych w art. 111 pkt 3, pkt 9 lit. b, pkt 10 lub art. 112 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, okresów służby żołnierza nie uważa się za okresy składkowe oraz nie przekazuje się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za ten okres, przewidzianych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.3).
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się na wniosek żołnierza o zaliczenie okresów służby jako okresów składkowych albo w przypadku, gdy śmierć żołnierza nastąpiła przed dniem nabycia prawa do emerytury.
Art.18e. 1. Emerytura dla żołnierza wynosi 60% podstawy jej wymiaru za 25 lat służby wojskowej i wzrasta o 3% za każdy dalszy rok tej służby.
2. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy jej wymiaru za każdy pełny miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny oraz w strefie działań wojennych.
3. Przy ustalaniu prawa do emerytury i obliczaniu jej wysokości okresy, o których mowa w ust. 1 i w art. 18c, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.
Art.18f. 1. Podstawę wymiaru emerytury stanowi średnie uposażenie żołnierza należne przez okres kolejnych 3 lat kalendarzowych, wybranych przez żołnierza.
2. W przypadku niewskazania przez żołnierza kolejnych lat kalendarzowych podstawę wymiaru emerytury stanowi średnie uposażenie żołnierza należne przez okres kolejnych 3 lat kalendarzowych, poprzedzających rok zwolnienia ze służby.
3. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury nie stosuje się przepisu art. 80 ust. 5 b ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.
4. W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury:
1) oblicza się sumę kwot uposażeń należnych żołnierzowi w okresie każdego roku z wybranych przez niego lat kalendarzowych;
2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego uposażenia, o którym mowa w art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, obowiązującego w danym roku kalendarzowym wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu;
3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury;
4) wskaźnik, o którym mowa w pkt 3, mnoży się przez kwotę przeciętnego uposażenia obowiązującego w dniu zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej.
5. W przypadku żołnierza, o którym mowa w art. 18d, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury, obliczony w sposób określony w ust. 4 pkt 1-3, mnoży się przez kwotę przeciętnego uposażenia żołnierza zawodowego obowiązującego w dniu osiągnięcia przez niego 55 roku życia.
6. W przypadku gdy żołnierz w ciągu roku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, pełnił również inną służbę uwzględnianą przy ustalaniu prawa do emerytury policyjnej, stosunek, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, oblicza się proporcjonalnie do poszczególnych okresów służby.
Art.18g. 1. Okres pełnienia czynnej służby wojskowej w ramach Narodowych Sił Rezerwowych dolicza się, na wniosek żołnierza rezerwy uprawnionego do emerytury, do wysługi emerytalnej.
2. Doliczenie, o którym mowa w ust. 1, następuje w ten sposób, że emerytura żołnierza wzrasta o wskaźnik 3% dotychczasowej podstawy jej wymiaru za każdy rok pełnienia czynnej służby wojskowej w ramach Narodowych Sił Rezerwowych, a jeżeli okres ten był krótszy niż rok to wskaźnik ten przelicza się proporcjonalnie za każdy dzień tej służby.
3. Okresy, o których mowa w ust. 2, dolicza się do wysługi emerytalnej, jeżeli emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru.
4. Ponowne ustalenie wysokości emerytury przez doliczenie nieuwzględnionych dotychczas w wymiarze świadczenia okresów, o których mowa w ust. 2, następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po zakończeniu kwartału kalendarzowego, w którym nastąpiło zwolnienie żołnierza z czynnej służby wojskowej.
Art.18h. 1. Kwota emerytury bez uwzględnienia dodatków, zasiłków i świadczeń pieniężnych, o których mowa w art. 25, nie może przekroczyć 75% podstawy jej wymiaru.
2. Przepisy art. 18 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 1b
Prawo wyboru emerytury
Art.18i. 1. Żołnierz, który został powołany po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 2013 r. do zawodowej służby wojskowej lub służby kandydackiej lub innej służby uwzględnianej przy ustalaniu prawa do emerytury policyjnej ma prawo wyboru ustalenia emerytury na zasadach i w wysokości określonych w rozdziale 1a.
2. Oświadczenie o wyborze składa się do organu emerytalnego najpóźniej w dniu złożenia wniosku o ustalenie prawa do zaopatrzenia emerytalnego.”;
2) art. 32a otrzymuje brzmienie:
„Art.32a. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę wojskową określoną w art. 12 albo w art. 18b ust. 1, emeryt ponownie został powołany do zawodowej służby wojskowej albo został przyjęty do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej, wysokość emerytury zostaje ponownie ustalona w sposób określony w art. 32b i 32c.”;
3) w art. 32b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku ponownego przyjęcia emeryta do zawodowej służby wojskowej i pełnienia tej służby nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy, na wniosek emeryta ustala się nową podstawę wymiaru emerytury, w sposób określony w art. 5 ust. 1 albo w art. 18f.”;
4) w art. 32c zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Przepisy art. 15 i 15a albo art. 18f stosuje się odpowiednio.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany.
1) po art. 16 dodaje się art. 16a w brzmieniu:
„Art.16a. Funkcjonariuszom służby stałej pełniącym służbę w placówce Straży Granicznej oraz w składzie etatowych załóg jednostek pływających Straży Granicznej zalicza się do wymiaru wysługi emerytalnej za 1 rok służby półtora roku służby.”;
2) w dziale II po rozdziale 1 dodaje się rozdziały 1a i 1b w brzmieniu:
„Rozdział 1a
Emerytura funkcjonariusza przyjętego do służby po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2012 r.
Art.18a. 1. Funkcjonariuszowi przyjętemu po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2012 r. do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub w Służbie Więziennej emerytura przysługuje na zasadach i w wysokości określonych w niniejszym rozdziale.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariusza przyjętego do służby po dniu 31 grudnia 2012 r., jeżeli przed przyjęciem do służby pełnił zawodową służbę wojskową lub służbę kandydacką, do której został powołany przed dniem 1 stycznia 2013 r.
Art.18b. 1. Emerytura przysługuje funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby, który w dniu zwolnienia posiada ukończone 55 lat życia i co najmniej 25 lat służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub w Służbie Więziennej.
2. Jako równorzędny ze służbą traktuje się okres służby wojskowej uwzględniany przy ustalaniu prawa do emerytury wojskowej.
3. Do wysługi emerytalnej zalicza się również okresy, o których mowa w art. 16 ust. 2.
Art.18c. Do okresów służby, od których uzależnione jest nabycie prawa do emerytury lub dalszych okresów służby, za które wzrasta podstawa wymiaru emerytury, zalicza się okres urlopu wychowawczego, udzielonego w trakcie pełnienia służby, w wymiarze łącznym nie większym niż 3 lata.
Art.18d. 1. Funkcjonariusz, który w dniu zwolnienia ze służby osiągnął staż służby 25 lat, ale nie osiągnął wieku 55 lat życia, nabywa prawo do emerytury w dniu osiągnięcia tego wieku, w przypadku gdy zwolnienie ze służby nastąpiło z przyczyn określonych w:
1) art. 41 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687);
2) art. 54 ust. 3, art. 57 ust. 4 w związku z ust. 2 pkt 4 oraz art. 60 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.5));
3) art. 13 ust. 3, art. 16 ust. 4 w związku z ust. 2 pkt 4 oraz art. 19 ust. 1 pkt 1 i ust 2 pkt 7 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. Nr 104, poz. 710, z późn. zm.6));
4) art. 58 ust. 3, art. 61 ust. 4 w związku z ust. 2 pkt 4 oraz art. 64 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708, z późn. zm.7));
5) art. 45 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675, z późn. zm.8);
6) art. 35 ust. 1 pkt 1 i 9 oraz ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712, z późn. zm.9));
7) art. 43 ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.10));
8) art. 96 ust. 2 pkt 3 i 4 oraz art. 97 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523, z późn. zm.11)).
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, okresów służby funkcjonariusza nie uważa się za okresy składkowe oraz nie przekazuje się składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za te okresy, przewidzianych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.12).
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się na wniosek funkcjonariusza o zaliczenie okresów służby jako okresów składkowych albo w przypadku, gdy śmierć funkcjonariusza nastąpiła przed dniem nabycia prawa do emerytury.
Art.18e. 1. Emerytura dla funkcjonariusza wynosi 60% podstawy jej wymiaru za 25 lat służby i wzrasta o 3% za każdy dalszy rok tej służby.
2. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy jej wymiaru za każdy pełny miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny oraz w strefie działań wojennych.
3. Przy ustalaniu prawa do emerytury i obliczaniu jej wysokości okresy, o których mowa w ust. 1 i art. 18c, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.
Art.18f. 1. Podstawę wymiaru emerytury stanowi średnie uposażenie funkcjonariusza należne przez okres kolejnych 3 lat kalendarzowych, wybranych przez funkcjonariusza.
2. W przypadku niewskazania przez funkcjonariusza kolejnych lat kalendarzowych podstawę wymiaru emerytury stanowi średnie uposażenie funkcjonariusza należne przez okres kolejnych 3 lat kalendarzowych, poprzedzających rok zwolnienia ze służby.
3. W celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury:
1) oblicza się sumę kwot uposażeń należnych funkcjonariuszowi w okresie każdego roku z wybranych przez niego lat kalendarzowych;
2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy obowiązującego w danym roku.
kalendarzowym wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu;
3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury;
4) wskaźnik, o którym mowa w pkt 3, mnoży się przez kwotę przeciętnego uposażenia obowiązującego w dniu zwolnienia funkcjonariusza ze służby.
4. W przypadku funkcjonariusza, o którym mowa w art. 18d, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury, obliczony w sposób określony w ust. 3 pkt 1-3, mnoży się przez kwotę przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy obowiązującego w dniu osiągnięcia przez tego funkcjonariusza 55 roku życia.
5. W przypadku gdy funkcjonariusz w ciągu roku, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, pełnił również inną służbę uwzględnianą przy ustalaniu prawa do emerytury lub emerytury wojskowej, stosunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, oblicza się proporcjonalnie do poszczególnych okresów służby.
Art.18g. 1. Kwota emerytury bez uwzględnienia dodatków, zasiłków i świadczeń pieniężnych, o których mowa w art. 25, nie może przekroczyć 75% podstawy jej wymiaru.
2. Przepisy art. 18 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 1b
Prawo wyboru emerytury
Art.18h. 1. Funkcjonariusz, który został przyjęty po raz pierwszy przed dniem 1 stycznia 2013 r. do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej lub do zawodowej służby wojskowej, ma prawo wyboru ustalenia emerytury na zasadach i w wysokości określonych w rozdziale 1a.
2. W przypadku funkcjonariusza, który dokonał wyboru, o którym mowa w ust. 1, do wysługi emerytalnej dolicza się okresy równorzędne ze służbą określone w art. 13 ust.1.
3. W przypadku osoby, która pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów, przepis art. 15b ust. 1 pkt 1 stosuje się.
4. Oświadczenie o wyborze składa się do organu emerytalnego najpóźniej w dniu złożenia wniosku o ustalenie prawa do zaopatrzenia emerytalnego.”;
3) art. 33a otrzymuje brzmienie:
„Art.33a. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 12 albo w art. 18b ust. 1, emeryt ponownie został przyjęty do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej albo został powołany do zawodowej służby wojskowej, wysokość emerytury zostaje ponownie ustalona w sposób określony w art. 33b i 33c.”;
4) w art. 33b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku ponownego przyjęcia emeryta do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej i pełnienia tej służby nieprzerwanie przez okres co najmniej 12 miesięcy, na wniosek emeryta ustala się nową podstawę wymiaru emerytury, w sposób określony w art. 5 ust. 1 albo w art.18f
5) w art. 33c zdanie drugie otrzymuje brzmienie:
„Przepisy art. 15 i 15a albo art. 18f stosuje się odpowiednio.”.
Art. 3. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 42 w ust. 6 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Okres, za który policjantowi przysługuje świadczenie pieniężne, wlicza się do okresu służby uwzględnianego przy ustalaniu okresu, od którego zależą uprawnienia określone w art. 29 ust. 2, art. 52 ust. 1, art. 82 ust. 2 i 3, art. 101 ust. 1, art. 110 ust. 1, art. 111 ust. 1 i art. 115 ust. 1.”;
2) uchyla się art. 69.
Art. 4. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675, z późn. zm.13)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 46 w ust. 5 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Okres, za który funkcjonariuszowi przysługuje świadczenie pieniężne, wlicza się do okresu służby uwzględnianego przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego, nagrody rocznej, a także do okresu służby, od którego zależą uprawnienia określone w art. 35 ust. 2, art. 86 ust. 2, art. 115 ust. 1 i art. 119 ust. 1.”;
2) uchyla się art. 74.
Art. 5. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2009 r. Nr 12, poz. 68, z późn. zm.14)) wprowadza się następujące zmiany:
1) uchyla się art. 60;
2) w art. 60a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli strażak zwolniony ze służby nie spełnia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od uposażenia wypłaconego strażakowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.15)),
b) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Składki przekazuje się również w przypadku, gdy strażak spełnia jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej.”.
Art. 6. W ustawie z dnia 16 marca 2001 r. o Biurze Ochrony Rządu (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1712, z późn. zm.16)) uchyla się art. 62.
Art. 7. W ustawie z dnia z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708, z późn. zm.17) uchyla się art. 79.
Art. 8. W ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523, z późn. zm.18)) wprowadza się następujące zmiany:
1) uchyla się art. 167;
2) w art. 168:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Jeżeli funkcjonariusz, którego stosunek służbowy ustał, nie spełnia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od uposażenia wypłaconego funkcjonariuszowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.19)).”,
b) w ust. 3 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Składki przekazuje się również w przypadku, gdy funkcjonariusz spełnia jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej.”.
Art. 9. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., z wyjątkiem przepisów art. 18i ustawy zmienianej w art. 1 i art. 18h ustawy zmienianej w art. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.
U Z A S A D N I E N I E
Uznając konieczność zmiany obowiązującego dotychczas systemu, jak również zmierzając do zachęcenia funkcjonariuszy i żołnierzy zawodowych do dłuższej aktywności zawodowej oraz dążąc do racjonalizacji wydatków budżetu państwa przeznaczonych na emerytury i renty funkcjonariuszy i żołnierzy, uzasadnionym jest opracowanie sprawnego systemu emerytalnego służb mundurowych, adekwatnego do postępujących zmian społeczno-gospodarczych.
Przedkładany projekt ustawy stanowi realizację postulatu – zapowiedzianego w exposé Pana Donalda Tuska – Prezesa Rady Ministrów, wygłoszonym w dniu 18 listopada 2011 r. na pierwszym posiedzeniu Sejmu RP VII Kadencji – dotyczącego zwiększenia dyscypliny finansów publicznych. W wystąpieniu tym Prezes Rady Ministrów uznał obowiązujący system emerytur służb mundurowych za jedno ze źródeł nadmiernie powiększających deficyt finansów państwa.
Światowy kryzys gospodarczy, który będzie miał wpływ również na życie gospodarcze w Polsce, obliguje Rząd do podjęcia działań mających na celu zapewnienie stabilności finansów państwa. Dbałość o wysokość długu publicznego skłania do podejmowania działań, dzięki którym można będzie uniknąć w przyszłości konieczności wprowadzania zmian, niosących daleko bardziej dotkliwe obciążenia finansowe dla obywateli. Z tego względu, za niezbędne uznano przeprowadzenie reformy emerytalnego systemu zaopatrzeniowego funkcjonariuszy i żołnierzy zawodowych.
Służby mundurowe posiadają uprzywilejowany system emerytalny, co w obecnych realiach społeczno-ekonomicznych nie znajduje ani akceptacji społecznej, ani uzasadnienia z powodu kosztowności i nieefektywności.
Zaznaczenia wymaga, iż obecnie obowiązujący system emerytalny służb mundurowych pochłania wysokie kwoty, które z każdym następnym rokiem ulegają zwiększeniu. Wydatki na emerytury i renty w resorcie obrony narodowej wzrosły od 2005 r. do 2010 r. o blisko 32% z 4,1 mld zł do 5,4 mld zł, z kolei w resorcie spraw wewnętrznych w okresie tym odnotowano wzrost o ok. 53% z 4 mld zł do 6,1 mld zł. Prognozy na następne lata przewidują dalszy wzrost wydatków, który wpływać będzie na powiększające się obciążenia budżetu państwa.
Wzrasta bowiem stale liczba byłych funkcjonariuszy oraz żołnierzy zawodowych, a także członków ich rodzin, uprawnionych do świadczeń emerytalnych i rentowych.
W resorcie obrony narodowej liczba świadczeniobiorców wzrosła ze 140 tys. w 2001 r. do 160 tys. w 2010 r., natomiast w resorcie spraw wewnętrznych ze 155 tys. w 2001 r. do 188 tys. w 2010 r. Równocześnie emerytury rokrocznie podlegają waloryzacji, a podstawa emerytur stale wzrasta.
Reforma emerytalna, zapowiedziana przez Prezesa Rady Ministrów, ma charakter systemowy i obejmować będzie zarówno powszechny system emerytalny, jak również dotyczyć będzie tzw. „grup emerytalnie dziś uprzywilejowanych”, tj. górników, księży, sędziów, prokuratorów oraz funkcjonariuszy formacji umundurowanych i żołnierzy zawodowych.
W kontekście proponowanych zmian w systemie powszechnym, związanych ze stopniowym zrównywaniem i podwyższaniem wieku przechodzenia na emeryturę (wydłużenie wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do osiągnięcia 67 roku życia) oraz mając na względzie zasadę sprawiedliwości społecznej, wprowadzić należy odpowiednie zmiany w tym zakresie również w stosunku do przedstawicieli grup uprzywilejowanych emerytalnie. Brak jest bowiem poparcia społecznego, zwłaszcza w sytuacji wprowadzenia zmian w systemie powszechnym, dla dalszego utrzymywania dotychczasowych przywilejów dla służb mundurowych, w obowiązującym dzisiaj zakresie.
Podstaw zaproponowanych powyżej zmian należy doszukiwać się również w występującym w ostatnich latach trendzie, związanym ze statystycznym wzrostem średniego wieku emeryta. Istotnym także jest fakt, iż w ostatniej dekadzie zaobserwować można ogólną tendencję do zwiększania aktywności zawodowej osób, których czas świadczenia pracy lub służby ulega stopniowemu wydłużeniu. Nie bez znaczenia jest również zwiększanie zastosowania nowoczesnych technologii we wszystkich dziedzinach życia, w tym także w pracy funkcjonariuszy i żołnierzy zawodowych. Trend ten wpływa i będzie w przyszłości wpływał na polepszenie się średnich warunków pracy i służby, zmniejszanie ryzyka zawodowego oraz wydłużanie się okresu możliwej efektywnej pracy i służby.
Zmiana koncepcji systemu zaopatrzeniowego służb mundurowych była przedmiotem wstępnych uzgodnień pomiędzy stronami: rządową i związkową. Strona związkowa reprezentowana była przez przewodniczących związków zawodowych służb mundurowych. Efektem powyższych uzgodnień było podpisanie przez strony umawiające się Komunikatu z prac Zespołu w sprawie nowego modelu emerytalnego służb mundurowych, w którym kierunkowo zaakceptowano zaproponowane przez Rząd zmiany w ramach odrębnego systemu zaopatrzeniowego.
Projektowana regulacja wprowadza zmiany w zakresie przyznawania emerytur funkcjonariuszom Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz żołnierzom zawodowym.
W tym celu proponuje się wprowadzenie zmian w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67, z późn. zm.), zwanych dalej „ustawą”, oraz w ustawach dotyczących poszczególnych służb objętych zmianami w systemie emerytalnym.
Uznając szczególny charakter służby pełnionej przez funkcjonariuszy i żołnierzy zawodowych, proponuje się, aby funkcjonariusze i żołnierze zawodowi zwolnieni ze służby, podobnie jak dotychczas nabywali prawo do emerytury z budżetu państwa w ramach odrębnego sytemu zaopatrzeniowego. Jednocześnie, ze względu na potrzebę racjonalizacji wydatków i wydłużenia aktywności zawodowej funkcjonariuszy i żołnierzy zawodowych, proponuje się wprowadzenie niżej przedstawionych zmian.
Zgodnie z zapowiedzią Prezesa Rady Ministrów, projekt ustawy zakłada, że nowy system emerytur mundurowych obejmie obligatoryjnie wyłącznie żołnierzy powołanych do służby i funkcjonariuszy przyjętych do służby po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2012 r. Wyłączeniem od powyższej regulacji będą przypadki gdy:
a) funkcjonariusz został przyjęty do służby po dniu 31 grudnia 2012 r. w sytuacji, gdy przed przyjęciem do służby pełnił zawodową służbę wojskową lub służbę kandydacką, do której został powołany przed dniem wejścia w życie ustawy;
b) żołnierz zawodowy został powołany do zawodowej służby wojskowej po dniu 31 grudnia 2012 r. bezpośrednio po ukończeniu służby kandydackiej, do której został powołany przed dniem wejścia w życie ustawy;
c) żołnierz zawodowy został powołany do zawodowej służby wojskowej po dniu 31 grudnia 2012 r., jeżeli przed tym powołaniem pełnił służbę w Policji, Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Biurze Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej lub Służbie Więziennej, do której został powołany przed dniem wejścia w życie ustawy.
Proponuje się, aby funkcjonariusze i żołnierze zawodowi, pozostający w służbie w dniu wejścia w życie projektowanej ustawy, mieli zagwarantowane prawo wyboru między obowiązującym, a nowym systemem emerytalnym. Wybór systemu emerytalnego powinien nastąpić przy tym najpóźniej w dniu złożenia wniosku o przyznanie świadczenia emerytalnego do organu emerytalnego.
Istotą zmiany systemu emerytalnego jest wydłużenie okresu służby funkcjonariuszy i żołnierzy zawodowych tak, aby nabycie uprawnień emerytalnych następowało po spełnieniu łącznie dwóch warunków: posiadania 25-letniego stażu służby oraz osiągnięcia wieku 55 lat.
Obecnie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy oraz żołnierzy zawodowych zakładają, iż wystarczającym do uzyskania uprawnień emerytalnych jest posiadanie stażu 15 lat służby.
Zaproponowane w projekcie zmiany zmierzają do wydłużenia stażu służby o 10 lat oraz wprowadzają warunek w postaci ukończenia przez funkcjonariusza zwolnionego ze służby w dniu zwolnienia 55 lat.
Tak więc warunkiem nabycia uprawnień emerytalnych przez funkcjonariusza lub żołnierza zawodowego zwolnionego ze służby, będzie osiągnięcie w dniu zwolnienia co najmniej 25 lat służby i wieku co najmniej 55 lat. Przy czym oba warunki będą musiały być spełnione łącznie.
Tworząc nowe zasady ustalania prawa do emerytur mundurowych projektodawca przewidział ponadto sytuację, w której funkcjonariusz lub żołnierz zawodowy, który w dniu zwolnienia ze służby osiągnął 25-letni staż służby, nie osiągając jednakże wymaganego ustawą wieku 55 lat życia. W takim przypadku funkcjonariusz lub żołnierz zawodowy będzie mógł nabyć prawo do emerytury w dniu osiągnięcia tego wieku, w przypadku gdy zwolnienie ze służby następować będzie z przyczyn niebędących po stronie funkcjonariusza lub żołnierza zawodowego, wskazanych w poszczególnych ustawach dotyczących tych funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych.
Przy ustalaniu prawa do emerytury jako równorzędny ze służbą projekt nakazuje traktować okres służby wojskowej uwzględniany przy ustalaniu prawa do emerytury wojskowej.
Zgodnie z projektem, podobnie jak dotychczas, do wysługi emerytalnej zaliczać się będzie również okresy pozbawienia wolności i odbywania kary pozbawienia wolności oraz okresy zawieszenia w czynnościach służbowych, w przypadku gdy funkcjonariusz został uniewinniony lub postępowanie karne zostało umorzone, albo gdy nie został ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.
Dodatkowo w przypadku żołnierza przewiduje się iż okres zaliczany do wysługi emerytalnej obejmować będzie także okres kary aresztu wojskowego, w przypadku gdy żołnierz został uniewinniony albo postępowanie karne zostało umorzone, w tym również warunkowo, a także okresy, w czasie których żołnierz nie pełnił służby wskutek wymierzonej mu kary dyscyplinarnej usunięcia z zawodowej służby wojskowej, pod warunkiem, że kara zostanie następnie uchylona.
Ponadto, na wniosek żołnierza rezerwy uprawnionego do emerytury, do wysługi emerytalnej doliczony będzie mógł być okres pełnienia czynnej służby wojskowej w ramach Narodowych Sił Rezerwowych. Wówczas emerytura żołnierza będzie mogła wzrosnąć o wskaźnik 3% dotychczasowej podstawy jej wymiaru za każdy rok pełnienia czynnej służby wojskowej w ramach Narodowych Sił Rezerwowych, a jeżeli okres ten był krótszy niż rok, to wskaźnik ten przelicza się proporcjonalnie za każdy dzień tej służby. Powyższe okresy będą mogły zostać doliczone jedynie w przypadku, jeżeli emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru.
Projekt przewiduje również możliwość zaliczenia do okresów służby, od których jest uzależnione nabycie prawa do emerytury lub do dalszych okresów służby, za które wzrasta podstawa wymiaru emerytury, okresu urlopu wychowawczego udzielonego w trakcie pełnienia służby, jednakże w wymiarze łącznym nie większym niż 3 lata.
Przyjęte rozwiązanie, funkcjonuje obecnie na gruncie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin. Postanowiono zatem o rozciągnięciu jego stosowania również w stosunku do ustalania uprawnień emerytalnych w stosunku do innych służb.
Nie przewiduje się podwyższania emerytury w przypadku, gdy inwalidztwo emeryta pozostaje w związku ze służbą.
W projekcie ustawy przyjęto, że podstawę wymiaru emerytury stanowić będzie średnie uposażenie należne z trzech kolejnych lat służby wraz z nagrodą roczną oraz dodatkami o charakterze stałym.
Zastosowane rozwiązanie ma na celu zmianę w zakresie obliczania wysokości emerytury, uniemożliwiającą celowe podwyższanie wynagrodzenia na ostatnio zajmowanym stanowisku, mającego skutkować wzrostem świadczenia emerytalnego. Istotnym jest, iż wyboru trzech kolejnych lat dokonuje funkcjonariusz lub żołnierz zawodowy, a tym samym ma możliwość wskazania najbardziej korzystnego dla siebie okresu, który będzie podstawą do wyliczenia jego przyszłych świadczeń emerytalnych. W przypadku natomiast, gdy funkcjonariusz lub żołnierz zawodowy nie wskaże ww. okresu, zaproponowano, aby podstawę wymiaru emerytury stanowiło średnie uposażenie funkcjonariusza lub żołnierza należne przez okres kolejnych trzech lat kalendarzowych, poprzedzających rok zwolnienia ze służby. Projekt określa również sposób obliczania ustalenia podstawy wymiaru emerytury w przypadku, gdy funkcjonariusz w ciągu wskazanego przez niego okresu trzech lat kalendarzowych pełnił również inną służbę, uwzględnianą przy ustalaniu prawa do emerytury lub emerytury wojskowej.
Zgodnie z przedłożoną propozycją, wymiar emerytury wynosić będzie 60% podstawy jej wymiaru po 25 latach służby i wzrastać będzie o 3% za każdy rok tej służby.
Jednocześnie, projektowana regulacja określa maksymalny wymiar emerytury, który nie będzie mógł przekroczyć 75% podstawy. Podobnie jak dotychczas, emerytura będzie mogła być podwyższana o 0,5% podstawy jej wymiaru za każdy miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny oraz w strefie działań wojennych; podwyższenie to będzie następować jedynie za każdy pełny miesiąc, a nie za miesiąc rozpoczęty, tak jak funkcjonuje to obecnie. Jest to jedyna okoliczność pozwalająca na podwyższanie emerytury.
Celem dostosowania do zmian wprowadzanych niniejszą ustawą w projekcie przewidziano również odpowiednie zmiany w poszczególnych ustawach pragmatycznych, polegające na dostosowaniu obowiązujących przepisów do regulacji wprowadzanych powyższym projektem.
Proponuje się, aby projektowana ustawa, co do zasady, weszła w życie z dniem 1 stycznia 2013 r., z wyjątkiem przepisów art. 18i ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin oraz art. 18h ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin – wprowadzających możliwość prawa wyboru emerytury przez funkcjonariusza lub żołnierza zawodowego, które mają wejść w życie z dniem 1 stycznia 2025 r. Ma to skłonić funkcjonariuszy i żołnierzy zawodowych, zainteresowanych korzystaniem z nowego systemu emerytalnego, do dłuższego pozostawania w służbie.
Zakres projektowanej ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.
Projekt ustawy nie zawiera przepisów technicznych, a zatem nie podlega procedurze notyfikacji określonej w przepisach rozporządzenia Rady Ministeriów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz.2039, z późn. zm.).
Projekt ustawy nie wymaga przedłożenia właściwym instytucjom i organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu w celu uzyskania opinii, dokonania konsultacji lub uzgodnienia.